بی تردید آیات تحریم خمر در طی نزول های گوناگونی در تاریخ اتفاق افتاده است اما این ادعا که آیه 43 سوره نساء ناظر به یکی از مراحل تحریم خمر است از پشتوانه علمی برخوردار نیست، زیرا در این آیه نهی از خمر نهی تکلیفی بیان نشده بلکه نهی وضعی بیان شده است یعنی این آیه اصلاً از شراب خوردن نهی نمی کند بلکه در حال مستی نماز خواندن نهی می کند؛ یعنی این آیه یکی از موانع صحت نماز و شرایط نماز صحت نماز را بیان می کند. اما این مطلب به این معنی نیست که شرب خمر علاوه بر نماز حلیت دارد (اگر چه حکم مستی در غیر این حالت سکوت اختیار شده، لیکن قرینه التزامی دال بر این مطلب است) پس این آیه بر حرمت نماز در حال مستی دلالت دارد. کلمه «سکر» منحصر در مستی به واسطه شراب نیست بلکه هر جریان طبیعی که تعقل و تفکر انسان را توقف می کند و از یاد خدا غافل می کند و نمی داند که در حالت نماز چه می گوید همه در این زمره به شمار می آید ، چنانچه در روایات معتبر پیرامون این آیه کراهت کسالت چرت و خواب نیز بیان شده است که نهی از آنها تاکید بیشتری دارد. از طرفی دیگر شأن نزول این آیه که در برخی از تفاسیر مبتنی بر شرب خمر توسط صحابه کبار بیان شده ، نیز قابل استناد نیست، بدین وجه این آیه شریفه ناظر به انواع مستی ها و کسالت ها اعم از مستی خمر و کسالت چرت می باشد.
)