سوره عادیات یکی از سوره های قرآنی است که از لحاظ مکی و مدنی بودن آن در تفاسیر روایی فریقین اختلاف زیادی بیان شده است و همچنین درباره شأن نزول و سبب نزول این سوره گزارش های مختلفی نیز بیان شده است اما منشأ اصلی اختلاف و تضارب آراء همان روایاتی است که در زمره این سوره در تفاسیر فریقین گردآوری شده است، بنابر این برخی از مفسران فریقین زمان نزول و سبب نزول این سوره را بر مکی بودن قائلند زیرا که روایاتی را صحیح و سند را معتبر و متن را متقن تر و ضوابظ و اختصاص را هماهنگ و ذکر معاد و قیامت را دال بر آن می دانند. اما برخی از دیگر مفسران فریقین زمان نزول و سبب نزول این سوره را مدنی می دانند دلیل آنها این است که می گویند خود محتوای این سوره و سیاق و قرینه حالیه این سوره و شواهد تاریخی این سوره با مدنی بودن بیشتر سازگار می باشد.
و همچنین سریه های که نسبت به بنی کنانه را به عنوان سبب نزول این سوره قرار داده شد این هم از لحاظ مضمون و دلالت ناتمام است زیرا بیشتر نام فرمانده ای آن سریه مجهول و غیر مذکورند، اما روایات فقط نام حضرت امام علی ابن ابیطالب علیه السلام را در غزوه ذات السلاسل برای فرماندهی جلوه گری می نماید، و نشان می دهد که این سوره عادیات بعد از غزوه ذات السلاسل نازل شده است و از محتوای آیات بیشتر با مدنی بودن هماهنگی دارد لذا سوره عادیات دال بر مدنی بودن است.
)